شقاق مقعد معمولا با عمل جراحی روتین کولورکتال مواجه می شود. تحولاتی که درمورد درک دانش فارماکولوژیک اسفنکتر داخلی در ناحیه مقعد به دست آمده سبب اعمال رویکردی محافظه کارانه نسبت به درمان این بیماری شده است. اقدامات ساده اغلب بر روی شقاق غیرمزمن موثر است. گلیسریل تری نیترات به عنوان اولین درمان دارویی تاثیر خوبی از خود نشان داد. در این میان جراحی دارای یک نقش مشخص و تعریف است و نباید به طور کامل آن را نادیده گرفت. اما تمامی راه های درمانی می توانند با پیشرفت علم روز دنیا تغییر کرده و یا به سطوح بالاتری دست یابند. شیوه جدیدی که برای درمان شقاق رونمایی شده است لیزر می باشد که توانسته است برترین جایگاه را در زمینه درمان های پیشرفته و ایمن شقاق در سطح جهانی به خود اختصاص دهد.
بکارگیری متد نوین لیزر شقاق
فیشر مزمن نیاز به ارزیابی دقیق دارد تا پزشک متخصص جراحی دستگاه گوارش تصمیم بگیرد چه درمانی برای آن مناسب است. در گذشته و دهه های اخیر عوامل دارویی مانند گلیسریل تری نیترات، دیلتیازم و سم بوتولینوم بیشتر مورد بررسی و استفاده قرار داده می شدند اما اخیرا تنها متد های نوین لیزر شقاق به میزان بیشتر و فراگیرتری مدنظر پزشکان می باشند.
شقاق مقعدی همانند شکاف هایی در پوست کانال مقعد نمایان می شود که هر دو جنسیت از زنان و مردان به طور یکسان تحت تاثیر قرار می گیرند. در حالی که شقاق ساده به صورت خود به خود یا با اقدامات ساده درمان می شود، اما پیشرفت های حاصله نسبت به ایجاد زخم های شقاق مزمن را نمی توان نادید گرفت و مسلما با چند راه حل ساده قابل پیشگیری نیست.
اغلب شقاق های مقعدی با هیچ فرآیند بیماری قابل تشخیص نیستند و تنها طی سوزش ها و علائمی که پس از مدتی بروز می کند برای فرد هویدا خواهد شد. هیچ تئوری ساده و یکپارچه ای برای توضیح پیدایش آن ها وجود ندارد، هرچند یبوست و فقدان فیبر جسمی به میزان بیشتری به آن ها مرتبط خواهد بود. بیشتر شکاف ها در خط میانی خلفی رخ می دهند؛ این ممکن است به علت آناتومیک باشد زیرا کمبود حمایت بافتی در این قسمت از کانال مقعد وجود دارد. شقاق های دوران بارداری معمولا در ناحیه قدامی قرار دارند و اغلب با فشار کم کانال مقعد مرتبط می باشند.
اقدامات محافظه کارانه برای درمان شقاق
رویکرد اولیه در درمان شقاق مقعد عمل جراحی و یا لیزر درمانی شقاق نیست. حتی برخی از جراحان عمومی و پزشکان متخصص بر این باورند که فیشر مقعدی حاد نیز ممکن است خود به خودی یا در پاسخ به درمان پزشکی با حمام گرم، ملین ها و رژیم های غذایی صحیح بهبود پیدا کنند. برخی از افراد که به شقاق مزمن مبتلا بوده اند تنها با روش های جراحی بهبود یافته اند که البته در از خطر عود مجدد در امان نبوده اند.
در حال حاضر لیزر شقاق مزمن توانسته است بهترین پاسخ را برای مداوای این عارضه در دسترس پزشکان و بیماران قرار دهد. اغلب شقاق های مزمن با افزایش فشار اسفنکتر داخلی مقعدی و کاهش پرفیوژن عروقی همراه است. درمان لیزر شقاق با هدف کاهش فشار وارده بر اسفنکتر و تنظیم جریان خون در محل به میزان بهبودی کمک خواهد کرد.
