درمان واریکوسل چگونه است؟
علت این پدیده طولانیتر بودن ورید تخلیه کننده خون بیضه چپ به ورید کلیوی و همچنین زاویه عمودیتر آن نسبت به سمت راست میباشد.
علائم واریکوسل

درباره واریکوسل
واریکوسل شایعترین علت قابل اصلاح ناباروری در مردان میباشد. علت ایجاد ان اختلال در تخلیه وریدی یا نارسایی دریچههای وریدی بیضه است. نظریههای گوناگونی در مورد مکانیسم آسیب بیضهها وجود دارد که مهمترین آنها عبارتند از: افزایش دمای بیضهها یا کاهش جریان خون و اکسیژن رسانی یا انتقال مواد و متابولیتهای کلیهها و غدد فوق کلیه به بیضهها و یا ترکیبی از اینها. واریکوسل میتواند باعث کاهش رشد بیضه و در نهایت کوچک شدن بیضه گردد.
همچنین با اثر بر اسپرمها باعث کاهش حرکت و تعداد آنها و تغییر مورفولوژی (شکل ظاهری) آنها خواهد شد. واریکوسل به طور مستقیم اثری بر توانایی جنسی یا ایجاد انزال زودرس ندارد.در بیماری که با ناباروری و واریکوسل مراجعه مینماید علاوه بر معاینه و شرح حال باید حداقل دو یا سه آزمایش منی برای تصمیمگیری وجود داشته باشد. با توجه به حساسیت آزمایش باید در آزمایشگاهی انجام گردد که به طور تخصصی این آزمایش را انجام میدهند.
معاینه باید با دست و ابتدا در حالت ایستاده و سپس در حالت خوابیده انجام گردد تا مشخص شود آیا با دراز کشیدن واریکوسل کاهش چشمگیر پیدا میکند یا نه که اگر نکرد سونوگرافی شکم و لگن برای بررسی بیشتر انجام گردد. در زمان معاینه ممکن است وریدها مانند واریس پا قابل مشاهده باشند یا مانند کیسه پر از کرم قابل لمس باشند یا بازور زدن قابل لمس شوند که این معیارها بیانگر شدت واریکوسل میباشد.
در تشخیص واریکوسل معاینه بالینی حرف اول و آخر را میزند و سونوگرافی برای مواردی به کار میرود که معاینه مشکل باشد مانند بیماران بسیار چاق یا موارد خفیف. البته از سونوگرافی داپلر یا رنگی میتوان برای تأیید عود (برگشت خون به سمت بیضهها) پس از عمل کمک گرفت.
روش های درمان واریکوسل
واریکوسل درمان دارویی ندارد و تنها روش درمان آن جراحی است. روشهای درمان آن یا با روشهای با برش جراحی است یا با روش آمبولیزاسیون (فرستادن لخته) از طریق پوست. جراحی واریکوسل یا به اصطلاح پزشکی واریکوسلکتومی بستن وریدهای بیضه مبتلا میباشد که پس از انسداد این وریدها بتدریج به دلیل عدم حرکت خون، وریدهای مسدود شده کوچک شده و از بین میرود و واریکوسل برطرف میگردد. این اقدام از طریق برش کوچکی بر روی پوست شکم به طول ۴–۲ سانتیمتر قابل انجام است.
روش های جراحی واریکوسل
روش میکروسکوپیک اینگوینال
این متد درمانی که با نام روش میکروسرجری، واریکوسلکتومی و یا جراحی باز میکروسکوپی نیز شناخته می شود بهترین روش درمان واریکوسل نسبت به سایر متد های درمانی موجود می باشد که درصد موفقیت بالایی به آن اختصاص داده شده است. در روش میکروسرجری رگ های مبتلا به واریس که شکلی غیرنرمال به خود گرفته اند قطع خواهند شد و رویه جریان خون طبیعی از طریق رگ های سالم ادامه خواهد داشت.
این روش با بهره گیری از دز های پایین دارو های بیهوشی و یا بی حسی محل مورد نظر انجام می گیرد. امکان ترخیص بیمار پس از عمل در همان روز وجود دارد و استفاده از کمپرس سرد برای کمتر نمودن ورم حاصله توصیه می شود تا سریع تر بهبود یابد.
روش اینگوینال
تفاوت قابل احساسی بین شیوه انجام روش میکروسکوپیک اینگوینال و روش اینگوینال وجود ندارد تنها موضوع مهم و قابل اهمیت اینست که در روش اینگوینال از میکروسکوپ استفاده نمی شود و این موضوع سبب می شود که عارضه های بعد از عمل و همچنین میزان اشتباه در طول عمل بیشتر افزایش پیدا کند.

روش رتروپریتوان
۳) روش جراحی رتروپریتوان که با برشی بالاتر از روش قبلی انجام میشود. عود ۱۱تا۱۵٪ و هیدروسل ۷٪ ممکن است ایجاد گردد.
روش رتروپریتوان نیز همانند روش اینگوینال به انجام می رسد اما تفاوت اصلی این دو روش در مکان ایجاد برش ها برای انجام عمل است. طی این شیوه درمانی در طول عمل برش ها در ناحیه هایی بالاتر ایجاد خواهند شد و مطابق رویه های معمول سایر مراحل جراحی انجام می گیرد.
روش لاپاروسکوپیک
در این شیوه جراح این امکان را در اختیار دارد تا از طریق مانیتور تصاویر ایجاد شده را مشاهده کرده و مراحل عمل را انجام دهد. این شیوه جراحی نیز با اعمال بیهوشی بر روی فرد انجام می پذیرد و بعد از عمل نیز انجام فعالیت های سنگین ممنوع است.
روش آمبولیزاسیون
روش آمبولیزاسیون که به عنوان جایگزین سایر روش ها نیز می توان از آن استفاده نمود در ردیف روش های تهاجمی قرار می گیرد. در این متد که با بیهوشی فرد همراه خواهد بود از لوله ای نازک و تو خالی که کاتتر نامیده می شود استفاده خواهد شد و به درون رگ کشاله ران وارد می شود تا مواد شیمیایی مربوطه از این طریق به واریکوسل انتقال داده شوند و مانع عبور خون از ورید هایی که غیرنرمال هستند شود. کمپرس آب سرد در این روش نیز پیشنهاد می شود و اعمال مراقبت های بعد از عمل جراحی ضروریست.