بیماری کیست مویی در اوایل دهه 1800 به رسمیت شناخته شد. در آن زمان تشخیص بر این بود که این کیست ها می توانند از سایز کوچک و بزرگ و توده ای دردناک در اندازه های مختلف متفاوت باشند. یکی از اصلی ترین دلایل بروز کیست مویی اینست که موی بدن می تواند به درون پوست نفوذ کند، جاسازی شده و گاهی اوقات ایجاد آلودگی نماید. اگر کیست آلوده شود، آبسه ای در نتیجه آن مشاهده خواهد شد که می تواند بسیار دردناک باشد. اما به نظر شما آیا این عارضه مختص جنسیت خاصی است؟ جواب منفیست.
با اینکه اغلب مردان جوان این کیست ها را دریافت می کنند، اما در هر کسی امکان رخ دادن آن وجود دارد و جالب است بدانید که زنان نیز دچار کیست مویی می باشند و باید مراقب پیامد های حاصل از آن باشند. به طور کلی، در بزرگسالان، احتمال ابتلا به کیست مویی نسبت به زنان بیشتر است اما با این حال، در کودکان، دختران بیشتر از پسران آسیب می بینند. لذا مراقبت هایی که در سنین کودکی دختران لازم است نباید فراموش شود. می توان گفت که تا حدود 25 سالگی شایعه بروز کیست مویی در زنان بالاتر است.

علت اصلی ایجاد کیست مویی از نگاه محققان چیست؟

 

دلایل بروز کیست مویی؟

کیست پیلونیدال در نتیجه اصطکاک های  ناشی از تحرکات موضعی بیمار ایجاد می شود. ناهنجاری این قسمت پوست بخاطر این است که مو به جای بیرون آمدن به درون پوست رشد  می کند. بدین ترتیب موها شکسته، پوست را تحریک و به تدریج آبسه ایجاد می کنند که آلوده می شود. کیست مویی یا پیلونیدال می تواند سالها بدون ایجاد درد ایجاد شده و حتی هیچ علایمی از خود نشان ندهد؛ اما وقتی در نتیجه آلودگی مزمن شد، احتمال دارد ظرف چند روز بسیار دردناک شود.

کارشناسان در مورد اینکه دقیقا چه چیزی باعث ایجاد کیست های مویی می شود، بحث دارند. برخی عواملی مانند: عدم تحرک کافی، برای مدت طولانی نشستن، حضور مو های خشن یا پوشیدن لباس های تنگ را تنها عاملی برای بالا رفتن خطر ابتلا به این کیست ها دانسته و معتقدند که مو های در حال رشد (مو های سست که دوباره وارد پوست می شوند) در ردیف گزینه های اصلی بروز کیست مویی بخصوص در زنان هستند. سپس پوست به مو ها واکنش نشان می دهد و در اطراف آن کیست ایجاد می کند. این زنجیره از حوادث کمک می کند تا گاهی کیست های مویی بر روی قسمت های بدن غیر از ناحیه کمر نیز تاثیر بگذارد.
تئوری دیگر این است که با ایجاد کشش در لایه های عمیق پوست، فولیکول مو گسترش می یابد و پارگی می کند و کیست در اطراف فولیکول که پارگی دارد شکل می گیرد. فولیکول ساختاری است که از آن مو رشد می کند. کیست ممکن است در نهایت مایعات و چرک های درون خود را تخلیه کند.

درمان کیست مویی

بررسی روش درمان کیست مویی

معمولا در 40 تا 60 درصد موارد، بیماری عود می کند. در این صورت وقتی کیست مویی یا پیلونیدال آلوده  و مزمن می شود، نیاز به عمل جراحی دارد. پزشکان ابتدا از طریق تزریق، چرک را خارج  و سپس در اتاق عمل، کل کیست آلوده را جدا می کنند. باید توجه داشته باشید که قبل از عمل تخمین اندازه و عمق کیست غیرممکن است و فقط با باز کردن آن است که  جراحان به اصطلاح قسمت غرق شده کوه یخ را کشف می کنند. یک کیست کوچک می تواند آبسه بسیار بزرگتری را پنهان داشته باشد.
در صورت عفونت و درد باید داروهای آنتی بیوتیک و مسکن تحت نظر پزشک مصرف شود. در ایران برای درمان این کیست اگر مزمن نباشد جراحی با لیزر در مطب به صورت سرپایی بدون درد وخونریزی انجام، توده چرکین شکاف خورده و تخلیه می‌شود. درمان کیست مویی از طریق دارو و به روش خانگی به هیچ عنوان قطعی نیست و در اکثر مواقع فقط برای کاهش عفونت و التهاب مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اگرچه جراحی و درمان کیست مویی معمولا کوتاه و عموما بی خطر است، با این حال، روند بهبودی آن پس از عمل نیاز به توجه ویژه ای دارد تا از تکرار عفونت جلوگیری شود. تاکید می شود که مراقبت بعد از جراحی باید طبق دستور پزشک و با توجه به سطح وخامت و نوع جراحی انجام شود تا از عود مجدد بیماری و یا بروز عفونت جلوگیری گردد. معمولا جراحان برای جلوگیری از ابتلا به عفونت جدید، زخم را نمی بندند تا به خودی خود بهبود یابد. باید زمان لازم برای بهبودی اپیدرم وجود داشته باشد. محل زخم باید عاری از مو نگه داشته شود و حتی طبق توصیه پزشکان جراح، باید زخم را حتی پس از التیام عاری از مو نگه داشت و هر چند هفته یک بار موها را از بین برد که در این صورت احتمال برگشت بیماری بسیار کاهش خواهد یافت.
پس از عمل جراحی، بیمار به طور متوسط به دو ماه بی حرکتی و مراقبت روزانه پرستار در خانه نیاز دارد. همچنین رعایت بهداشت فردی، استفاده از توالت فرنگی تا چند روز بعد از جراحی و نشستن صحیح از موارد مهم دیگری است که لازم است توسط  بیمار رعایت شود.
نتیجه اینکه، روش های درمان کیست مویی با توجه به نوع و سطح وخامت آن متفاوت است و نهایتا این پزشک  است که تصمیم می گیرد چه درمانی را آغاز کند. به هر حال در بیماری کیست مویی یا سینوس پیلونیدال بهترین روش درمانی روشی است که کمترین میزان عود را به دنبال داشته باشد، عوارض بعد از عمل به حداقل برسد، در سریعتری زمان ممکن زخم بهبود یابد و بیمار هر چه سریعتر بتواند به حالت عادی باز گردد.

وقتی که برای درمان کیست مویی به پزشک متخصص جراحی گوارش مراجعه می کنید او از شما می پرسد که آیا کیست نسبت به روز اولش تغییری کرده است، یا شما متوجه درد شدید و خروج ترشح شده اید یا خیر؟ اگر درمان برای تخلیه کیست لازم باشد، معمولا می تواند در مرکز جراحی طی یک روز معین انجام شود. پس از تخلیه کیست ممکن است مقداری آنتی بیوتیک به بیمارداده شود تا از گسترش هرگونه عفونت جلوگیری شود.

آیا می دانید بهترین درمان کیست مویی چیست؟

برخی از جراحان برای حذف کامل کیست از روش های تهاجمی و جراحی باز استفاده می کنند. پس از جراحی، پزشک ممکن است زخم را که در نتیجه عمل جراحی مشاهده می شود، رها کند و فقط آن را با پانسمان بسته بندی کرده تا خشک شود. این روش طولانی تر بهبود می یابد، اما کارشناسان می گویند احتمال بازگشت عفونت پایین تر از بستن زخم با بخیه است. در برخی موارد، پیوند پوست مورد نیاز است.
محققان روش های غیر جراحی را نیز برای درمان بیماری کیست مویی ارزیابی کرده اند تا هم از پیامد های ناگوار بعد از عمل پیشگیری کنند و هم احتمال بازگشت کیست ها را کاهش دهند. لیزر کیست مویی که روشی غیر تهاجمی و غیر جراحی می باشد توانسته است با توجه به نتایج شگرفی که نمایان کرده، در عصر امروز جایگاه بسیار ارزنده ای را در میان سایر روش های موجود بدست آورد و بهترین متد درمان کیست مویی به شمار رود. از آنجایی که بانوان به زیبایی خود اهمیت زیادی می دهند، لیزر کیست مویی در زنان با استقبال قابل توجهی روبروست چرا که هیچگونه اسکار در پایان درمان مشاهده نمی شود.

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *